Tacitus (P. Cornelius) Lavori in corso


Fonti latine

Fonti Greche

Epigrafi

Latin Authors

Greek Authors

Epigraphies


Historiarum Liber Tertius, [35]

[35] Ceterum adsidere sepultae urbis ruinis noxia tabo humus haud diu permisit. ad tertium lapidem progressi vagos paventisque Vitellianos, sua quemque apud signa, componunt; et victae legiones, ne manente adhuc civili bello ambigue agerent, per Illyricum dispersae. in Britanniam inde et Hispanias nuntios famamque, in Galliam Iulium Calenum tribunum, in Germaniam Alpinium Montanum praefectum cohortis, quod hic Trevir, Calenus Aeduus, uterque Vitelliani fuerant, ostentui misere. simul transitus Alpium praesidiis occupati, suspecta Germania, tamquam in auxilium Vitellii accingeretur.

[TOP]

Tacito III, [35] Rimanere a lungo ancora presso le rovine della città sepolta fu impedito dal terreno avvelenato noxia tabo. Arrivati alla terza lapide  

   in Gallia fu mandato Julius Calenus, un tribuno, fu inviato in Gallia ed Alpinius Montanus, prefetto di coorte, in Germania; poichè questo era di Treviri, Calenus era un Aeduus, entrambi erano Vitelliani, sarebbero una prova del successo. Allo stesso tempo i passaggi delle alpi sono stati occupati con le truppe, dato che è stato ritenuto sospetto che la Germania stava munendosi per sostenere

Hanno avanzato alla terza pietra ed hanno raccolto il Vitellianists disperso e panico -impressionante intorno ai loro standard adeguati. Le legioni sgominate allora sono state sparse durante Illyricum; per la guerra civile finito e potrebbero sostenere una parte dubbiosa. I messaggeri che trasportano le notizie della vittoria allora sono stati spediti in Gran-Bretagna ed in Spagna. Julius Calenus, un tribune, è stato trasmesso a Gaul ed a Alpinius Montanus, prefect d'ungruppo, in Germania; poichè quello era un Aeduan, l'altro un Trever ed entrambi era Vitellianists, sarebbe una prova del successo. Allo stesso tempo i passaggi delle alpi sono stati occupati con le truppe, dato che è stato ritenuto sospetto che la Germania stava munendosi per sostenere Vitellius.

[3.35] The soil poisoned with blood forbade the enemy to remain long by the ruins of the buried city. They advanced to the third milestone, and gathered the dispersed and panic-stricken Vitellianists round their proper standards. The vanquished legions were then scattered throughout Illyricum; for civil war was not over, and they might play a doubtful part. Messengers carrying news of the victory were then despatched to Britain and to Spain. Julius Calenus, a tribune, was sent to Gaul, and Alpinius Montanus, prefect of a cohort, to Germany; as the one was an Aeduan, the other a Trever, and both were Vitellianists, they would be a proof of the success. At the same time the passes of the Alps were occupied with troops, for it was suspected that Germany was arming itself to support Vitellius.

[TOP]

Tacito Annales [6.15] Vinicio di famiglia campagnola: nato a Cales, il padre ed il nonno erano stati consoli, il resto della famiglia era di rango equestre, era di carattere amabile e di elequenza curata. (...Vinicio oppidanum genus: Calibus ortus, patre atque avo consularibus, cetera equestri familia erat, mitis ingenio et comptae facundiae. ...)

[TOP]

Annales XVI, 28

[28] Et initium faciente Cossutiano, maiore vi Marcellus summam rem publicam agi clamitabat; contumacia inferiorum lenitatem imperitantis deminui. nimium mitis ad eam diem patres, qui Thraseam desciscentem, qui generum eius Helvidium Priscum in isdem furoribus, simul Paconium Agrippinum, paterni in principes odii heredem, et Curtium Montanum detestanda carmina factitantem eludere impune sinerent. requirere se in senatu consularem, in votis sacerdotem, in iure iurando civem, nisi contra instituta et caerimonias maiorum proditorem palam et hostem Thrasea induisset. denique agere senatorem et principis obtrectatores protegere solitus veniret, censeret quid corrigi aut mutari vellet: facilius perlaturos singula increpantem quam nunc silentium perferrent omnia damnantis. pacem illi per orbem terrae, an victorias sine damno exercituum displicere? ne hominem bonis publicis maestum, et qui fora theatra templa pro solintdine haberet, qui minitaretur exilium suum, ambitionis pravae compotem facerent. non illi consulta haec, non magistratus aut Romanam urbem videri. abrumperet vitam ab ea civitate cuius caritatem olim, nunc et aspectum exuisset.

[TOP]